به نقل از «ایرنا»

تاریخ نگاری جدید پل ساسانی در دزفول رونمایی شد

تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۳۱۰۱۹

به گزارش ایرنا، رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان دزفول عصر شنبه در آیین رونمایی از این کتاب در سالن مرکز فرهنگی دفاع مقدس دزفول گفت: پل ساسانی دزفول مایه عزت شهرستان است که در حوادث مختلفی آسیب های زیادی دیده ولی هنوز هویت خود را حفظ کرده است.

حمیدرضا خادم از مردم و مسوولان دزفول خواست هویت و میراث گذشته خود را حفظ کنند و برای نسل های آینده یادگار داشته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نویسنده این کتاب نیز از حمایت های انجمن توسعه گردشگری شهرستان دزفول قدردانی کرد و گفت: فعالیت های پژوهشی نیازمند حمایت است.

رضا مسعودی نژاد با بیان اینکه از سال های پیش درگیر مطالعات این کتاب بودم افزود: اطلاعات زیادی با جزییات زیاد توسط شرکت پل در اختیارمان قرار گرفت؛ این کتاب در سه بخش تنظیم شده که شامل نگاه نقادانه به تاریخ کهن پل دزفول، بررسی وضعیت پل دزفول و اسناد کنسولی پس از تاسیس شرکت پل دزفول است.
نویسنده این کتاب به اهمیت پل دزفول اشاره کرد و افزود: این پل بخشی از یک نظام عظیم و تحول تکنولوژی آبیاری در دوره ساسانی است.

وی بیان کرد: در ابتدا کتاب به زبان انگلیسی تنظیم شد ولی در ادامه به زبان فارسی نیز آورده شد.
نویسنده این کتاب با بیان اینکه سعی کرده لحن و شیوه روایت پژوهش را به خواننده منتقل کند ادامه داد: این کتاب به دنبال تحقیق عمیق از پل دزفول است.
به گزارش ایرنا، مسعودی نژاد پژوهشگر مطالعات شهری است که در حوزه مردم شناسی شهری و تئاتر شهر به فعالیت پژوهشی مشغول است.

این نویسنده زاده دزفول، ساکن لندن و فارغ التحصیل فوق لیسانس معماری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و فوق لیسانس از لندن است که در ۲ دهه گذشته به پژوهش میان تحولات شهر و آیین های مذهبی در ایران و هند مشغول بوده است.

این آیین به همت انجمن توسعه گردشگری دزفول برگزار شد.

پل ساسانی به عنوان پیشانی آثار تاریخی شهرستان دزفول با یکهزار و ۷۰۰ سال قدمت بر فراز رودخانه دز ساخته شده و هدف گردشگران است.

پل ساسانی یا پل قدیم دزفول یکی از آثار تاریخی زیبایی به شمار می رود که همواره مقصد گردشگری بوده و علاقه‌مندان زیادی را به سوی خود جذب کرده است.

پل یکهزار و ۷۰۰ ساله دزفول به عنوان یکی از بی‌نظیرترین آثار تاریخی ایران با معماری زیبا و منحصربه فرد همچنان پابرجاست و تا چند سال‌ قبل نیز خودروها امکان تردد از آن را داشتند؛ از سال ۹۰ به منظور حفاظت این اثر بی‌نظیر با احداث میدان آجری مقابل پل این امکان حذف شد و در حال حاضر تردد از پل صرفا به صورت پیاده است.

این پل باشکوه که یادآور روزگار کهن ایران است از قدیمی‌ترین پل‌های دنیا به شمار می‌رود که به دستور شاپور اول پس از پیروزی درجنگ با روم به دست اسیران رومی در بند ایران ساخته شد.

پل قدیم دزفول سال ۲۶۳ میلادی بر روی رودخانه دز ساخته شد و همیشه محل تحولات مهمی مثل جنگ‌ها و ظهور تمدن‌ها بوده است؛ این پل با ۳۷۰ متر طول در مرکز دزفول قرار دارد و نقطه پیوند شرق و غرب شهر است به طوری که مسیر عبور به شهرهای شوشتر و اندیمشک بوده است.

این پل که بارها در طول تاریخ مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته در سال ۱۳۱۰ ثبت ملی و در دوره‌ای تصویرش روی پول ملی چاپ شد؛ در ساختمان این پل آثاری از معماری دوره ساسانی و صفوی به چشم می‌خورد.

خراب شدن دهانه‌های میانی پل در دوره پهلوی باعث شد که ۲ دهانه بتونی روی آن ساخته شود؛ پل ساسانی از سنگ ساروج و آهک درست شده و با اینکه در دوره‌های مختلف چندین بار بازسازی شده اما اغلب پایه‌های پل مربوط به دوره ساسانی است.

پل ۱۴ دهانه دارد و با ایستادن بر روی آن گذر آب خروشان رودخانه دز تماشایی است.

رودخانه‌ای به زیبایی و خروشانی دز که از زیر پل ساسانی می‌گذرد همیشه مورد توجه گردشگران در تمام روزهای سال حتی در فصل سوزان تابستان است.

به گزارش ایرنا، بافت تاریخی و آجری دزفول در کنار رودخانه دز با ۲۸ محله قدیمی و معماری خاص و تزیینات آجری بی‌نظیر تصویر زیبایی برای گردشگران خلق کرده است.

پرونده ثبت جهانی منظر فرهنگی دز شامل پل ساسانی، آسیاب‌های آبی، کت‌ها، دردانه‌ها، قمش‌ها، خانه‌های تاریخی و کارگاه‌های نیلسازی تهیه شده و در دست پیگیری است.

استان‌ها خوزستان ۰ نفر برچسب‌ها آثار تاریخی دزفول خوزستان کتاب بنای تاریخی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: آثار تاریخی دزفول خوزستان کتاب بنای تاریخی آثار تاریخی دزفول خوزستان کتاب بنای تاریخی آثار تاریخی رودخانه دز پل ساسانی پل دزفول

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۳۱۰۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آرزوهای شیرین برای محله‌ای در دروازه تاریخ / «دروازه ری» در انتظار لباس نو

محله دروازه ری قم که خاستگاه ۱۲۸ شهید و بزرگانی همچون سردار موسوی فرمانده ارتش جمهوری اسلامی بوده، این روزها در انتظار پوشیدن لباسی نو بر تن کهنه و زخم خورده خویش است.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از قم، ری، تهران، ساوه، اصفهان، کاشان؛ از هر سوی که زائران برای تشرف به حرم مطهر بانوی کرامت قصد ورود به شهر قم را داشتند، باید از دروازه‌ای در باروی شهر وارد می‌شدند که به «دروازه ری» معروف بود.

دروازه ری که احتمالاً کهن‌ترین دروازه قم قبل از احداث جاده ناصری از مسیر علی‌آباد به قم و شاهراه ارتباطی شهر با ری و تهران محسوب می‌شده، تا سال ۱۳۲۱ هنوز پابرجا بوده است.

اگر در اسناد تاریخی که جست‌وجو کنید، المان هویتی دروازه ری را خواهید دید. یک بنای ساده و گنبدی که نشان از تاریخ پرفرازونشیب شهر قم دارد و کاروان‌های اهل دانش و زیارت در سفر به قم را به سمت این شهر راهنمایی می‌کرده است.

محله دروازه ری و نوبهار (چاله کاظم) پیش‌ازاین، مزرعه سعدآباد را در خود داشت و مقبره «خواجه اباصلت» از یاران امام رضا (ع) را در خود جای داده بود که هنوز هم وجود دارد.

از جمله ازدست‌رفته‌های محله دروازه ری می‌توان به «گذر ری» اشاره کرد که جایش در محله خالی است. این گذر سه یا چهارطاق چشمه‌ای داشته که به میدان کهنه و پامنار متصل می‌شده است. گفته می‌شود گذر حدود ۴۰ سال پیش تخریب شده و موجب شده است شکل و شمایل کنونی این محله چندان تاریخی و هویتی نباشد.

از پیشه‌های قدیم مردم این محل که در گذر هم نشانی داشت، می‌توان به نمک‌کوبی اشاره کرد. اهالی معاصر این محله هرچند آثاری از برج و باروی دروازه ندیده‌اند، اما زیبایی گذر و گاراژی که اتوبوس‌های راه پیموده از دشت مسیله به آن وارد می‌شد را به خاطر می‌آورند.

این محله تا سال‌ها در برزخی از دشت‌های سرسبز و باغات انگور و کوره‌های آجرپزی محلات مجاور قرار داشت، گویی دروازه‌ای میان بهشت و جهنم بود. در بیرون گذر هرچند شهر تا سال‌ها در حال تغییر و گذر از سنت به مدرنیسم بود، اما قطار مدرنیسم دیرتر و ناقص‌تر به دروازه ری رسید و غبار فرسودگی را بر تن این محله برجای گذاشت.

مهم‌ترین مشکل محله ناتمام ماندن خیابان و ترافیک ناشی از آن است که به تعبیر اهالی، محله را شبیه به مناطق جنگ‌زده کرده است. حداقل می‌شد از این بناهای تخریب شده به عنوان فضای عمومی استفاده کرد.

احمد اشعری، کارشناس حوزه شهرسازی از جمله کسانی است که روی مشکلات محله دروازه ری کار علمی انجام داده است و آن را از نظر گونه بافت‌شناسی «بافت ناکارآمد میانی» دسته‌بندی می‌کند.

به گفته وی، محله دروازه ری در خط مرزی بافت تاریخی ۳۰۰ هکتاری قم قرار دارد که در گذشته اراضی کشاورزی و کوره‌پز خانه بوده، اما از سال ۱۳۳۵ به تدریج سکونت در آن اتفاق افتاده است.

محله دروازه ری بر اساس سرشماری سال ۹۵ حدود ۱۴ هزار و ۷۰۰ نفر جمعیت دارد و چهار هزار خانواده در آن زندگی می‌کنند. ۲۵ درصد ساکنان محله دروازه ری، از اتباع هستند.

محور این محله در طرح تفصیلی، چهار طبقه دیده شده و قرار است انواع کاربری‌های خدماتی در آن لحاظ شود. این خیابان هم‌اکنون ۶۴ نوع فعالیت اقتصادی و خدماتی را در خود جای داده است و بخشی از این فعالیت‌ها نیز سازگاری مناسبی با محله ندارد.

این کارشناس حوزه شهرسازی معتقد است برای مرهم گذاشتن بر این زخم نیمه‌باز باید پروژه تملک خیابان دروازه ری را تکمیل کرد، اما در عین حال باید تلاش کنیم تا کارکرد محلی و انسجام اجتماعی در این محله حفظ شود.

اشعری با اشاره به وجود فضاهای بلاتکلیف در محله و در جریان تملک نیمه‌تمام بدنه خیابان، می‌گوید: با هزینه اندک می‌توان این فضاهای بلاتکلیف را به مکانی برای توقف اهالی تبدیل کرد.

وی با اشاره به وجود بعضی کاربری‌های ناسازگار در این محله عنوان می‌کند: با تملک چند پلاک می‌توان برای اهالی مسکن تولید و الگوی صحیح توسعه محله را تدوین کرد.

از جمله پیشنهادهای مشاور برای این محله، تملک آب‌انبار حاج رئیس به‌عنوان یک عنصر هویتیِ واقع در آن و اضافه کردن یک عنصر دروازه‌ای در محل طاق قدیم برای ارتقای هویت محلی بود که با پای‌کار نیامدن اداره کل میراث فرهنگی، معطل مانده است.

این کارشناس شهرسازی معتقد است یک سری از کاربری‌های ناکارآمد همچون مصالح‌فروشی و حمام متروکه در این محله باید برای تأمین خدمات عمومی به کار گرفته شود.

فرایند اجرایی شدن بازآفرینی محله دروازه ری تا امروز بدون تغییر در این تصمیم‌گیری پیگیری شده است، اوایل سال ۱۴۰۲ شهردار قم اعلام کرد که این پروژه در اولویت تملک با همان عرض ۱۸ متر است.

محمدحسین علی‌اکبری، مدیر منطقه یک شهرداری قم، مرداد سال گذشته در توضیح مشکلات و چالش‌های بازگشایی محله دروازه ری به ریزدانگی املاک این محله اشاره کرد که توافق با مالکان را دچار مخاطره می‌کند.

مساحت پایین املاک تجاری و کوچک بودن آن‌ها یکی دیگر از معضلات تملک در این پروژه است، چراکه این املاک وسیله امرارمعاش اهالی است، اما ارقام تملک به نحوی نیست که ملک تجاری دیگری جایگزین آن شود، از طرفی بسیاری از ملک‌ها جنوبی‌ساز یا به صورت مشاع است که فرایند تملک را دچار چالش می‌کند.

از طرفی به گفته این مسئول شهرداری قم، بخشی از این محله در بافت تاریخی قرار دارد و بهسازی آن نیازمند مشارکت سازمان میراث فرهنگی است.

با این همه تاکنون نزدیک به ۴۰ قطعه در محله دروازه ری تملک و تخریب شده و جدول‌گذاری و ساخت محور نیز در حال انجام است. گام بعدی احداث مرکز فرهنگی و فضای سبز کوچک این محله توسط شهرداری قم است که می‌تواند امید را به رگ‌های محله بازگرداند.

مدیر منطقه یک شهرداری قم در پاسخ به ابهاماتی درباره عرض محور دروازه ری، عرض ۱۸ متری را مصوبه طرح تفصیلی شهر قم می‌داند که با توجه به قرار گرفتن نیمی از محله در محدوده بافت تاریخی، شهرداری بر سر اجرای همین مقدار نیز با سازمان میراث فرهنگی دچار چالش است.

آذرماه سال ۱۴۰۲ بود که دفتر تسهیل‌گری محله دروازه ری تشکیل و در مسجد این محله جلسات با اهالی برگزار شد. مفهوم احداث دفتر تسهیل‌گری این است که بهسازی یک محله را تنها کالبدی نبینیم بلکه باید به مسائل اجتماعی و اقتصادی به‌صورت توأم با موضوعات کالبدی و عمرانی توجه کرد.

در روزهای اخیر تصاویری در فضای مجازی رد و بدل می‌شود که نشان دهنده ادامه تملک و تخریب بعضی املاک در مسیر خیابان ۱۸ متری این محله است.

نقش ویژه محله دروازه ری در روزهای دفاع مقدس و تقدیم ۱۲۸ شهید به کشور، حضور مشاهیری همچون امیر موسوی فرمانده ارتش جمهوری اسلامی و وجود جمع بزرگی از ایثارگران انقلاب اسلامی و جنگ از نقاط قوت و سرمایه‌های اجتماعی این محله است که می‌توان با پررنگ کردن این نقش، به بهبود مشارکت اجتماعی برای حل معضلات آن کمک کرد؛ مسجد فعال و اهالی دغدغه‌مند که روزهای بهتری برای محله‌شان آرزو می‌کنند، از سرمایه‌های ارزشمند این محله است.

یکی دیگر از سرمایه‌ها و دارایی‌های محله، تنوع قومیت‌ها و ملیت‌ها است که می‌تواند فرصت تلقی شود. شبکه خویشاوندی، مهارت‌های فنی، همچنین وجود عناصری همچون آب‌انبار و مسجد از دیگر سرمایه‌های محله است.

پای صحبت قدیمی‌ها که بنشینی، خاطرات جالبی از روزگار گذشته محله دروازه ری دارند. از گاراژی که محل تردد مسافران به قم بود و روستانشینان و عشایر کلکو از دشت مسیله به آن می‌رسیدند. از پرده‌خوانان و پهلوانان که هرازگاهی بساط خود را در میانه محله به پا می‌کردند و بوی نان سنگک تازه و دود کبابی که زیرگذر به مشام می‌رسید.

شاید امروز بخشی از این خاطرات دیگر رنگ‌باخته باشد، اما می‌توان دروازه ری را طوری بازسازی کرد که اصالتش به یادگار بماند و اهالی‌اش همچنان پایبند این محله باشند.

کد خبر 746803